ใครจะมากำหนดความรักเราไม่ได้

เราจะบอกว่า..การที่เรารักและชอบใครมันไม่ผิดหรอก...มันอยู่ที่ความพอใจของเรา. ถ้าเรารักใครแล้วมีความสุขเราก็รักไปเถอะ..ความรักมีหลายแบบนะ..รักแบบรักแล้วรู้สึกสบายใจโดยไม่จำเป็นต้องได้ม่ครอบครอง..รักแบบไม่มีเหตุผล..เคยได้ยินไหม...แต่ในการที่เรารักคนนั้นแล้ว..ตัวเรารู้ว่าเป็นไปไม่ได้....นี่แหละคือข้อดีของเราที่เรายังรู้สึกตัว..ไม่รักจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น..เราสามารถคิดได้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร..นี่แหละคือสิ่งที่เราทำใจได้...คือทำใจให้รักเค้าแบบบริสุทธิใจได้...ถ้าเราจะรักเค้าต่อมันก็ไม่แปลกนะ..แต่ในระหว่างที่เรารักเค้าเราก็มองอนาคตของตัวเองด้วย..มองหาสิ่งที่มันเป็นไปได้ที่มันสามารถทำให้ชีวิตเราอยุ่อย่างมั่นคงให้ได้ด้วย...ไม่ใช่วันๆนั่นคิดแต่สิ่งที่พิมว่าเป็นไปไม่ได้....ในระหว่างที่เรารักเค้าเราก็หาอะไรดีๆให้กับตัวเองด้วย...การรักใครสักคน..ดีกว่าเราเกลียดใคร.เพราะความเกลียดคือมันจะทำให้จิตใจเรามัวหมอง.....เราก็ไม่ต้องคิดมากนะ....รักไปด้วยหาความสุขและความสำเร็จในชีวิตไปด้วย...คนเราเกิดมายังพบเจอผู้คนอีกมากมาย..ที่จะให้เรารัก....พิมรักเค้าแล้วมีความสุขก็รักไปเถอะ....บางทีความรู้เรารักเค้าอาจจะมาจากการที่เค้าเข้าใจเรา...มอบความอบอุ่นให้กับเรา..อย่างที่ไม่เคยได้จากหลายๆคน.....คนเราไม่แปลกหรอกที่จะรักคนที่ดีกับเรา.....

***ความรักเป็นสิ่งที่ดีจ่ะ. ถ้าเรารู้จักควบคุมการกระทำได้..เพราะเราไม่สามารถควบคุมความรู้สึกและหัวใจได้*****รักได้แต่ต้องรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.....จะได้รักแบบมีความสุข..ทั้งคนรักและโดนรัก.......

....เคยได้ยินไหม.."แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุจใจ"5555555